کتاب

ظهور سازمان‌های اجتماعات محلی فقرا در آسیا طی دو دهه‌ی گذشته توسعه‌ی بسیار مهمی به‌شمار می‌آید. این سازمان‌ها به‌ عنوان ساختارهایی که به خانوارها و اجتماعات فقیر اجازه‌ی حرکت از انزوا و کم‌توانی به سمت نیروی جمعی را می‌دهند، به سازوکارهای قدرتمند توسعه در کشورهای خود تبدیل شده‌اند که به طور کامل به مردم تعلق دارند.

هدف این راهنمای سریع معرفی برخی مفاهیم کلیدی امور مالی مسکن و ارائه دیدی کلی از چگونگی عملکرد بخش مالی مسکن، به‌ویژه نحوه ارتباط ـ یا شکست در ارتباط ـ با فقرای شهری است. این راهنما، اطلاعاتی را دربارة هر دو نظام رسمی و غیررسمی تأمین مالی مسکن ارائه می‌کند و به بررسی مزیت‌ها و اشکالات کلیدی هر دو نظام در ارتباط با هدایت اعتبارات مسکن به سمت فقرای شهر می‌پردازد.

. با آهنگ کنونی دست کم 34 تا 70 میلیون نفر تا سال 2020 از سکونتگاه‌های خود تخلیه خواهند شد؛ رقمی چشمگیر در مقایسه با هدف ارتقای شرایط زندگی 100 میلیون نفر از ساکنان سکونتگاه‌های فرودست تا سال 2020 در اهداف توسعه هزاره.
در این کتاب ضمن تعریفِ موضوعِ تخلیه اجباری سکونتگاه‌های فرودستان شهری به دلایل تخلیه اجباری، نقش نیروهای بازار و چگونگی استفاده از زمین‌های شهری، تأثیر تخلیه اجباری بر زندگی و معاش فقرای شهری و به‌ویژه تأثیر آن بر توسعه می‌پردازد. تمایز انواع تخلیه‌ها، بسترهای قانونی، گزینه‌های جایگزین تخلیه اجباری و راه‌های پرهیز از آن از دیگر موارد طرح شده در کتاب است.

در این جلد، رویکردهایی برای کمک به فقرای شهری برای یافتن سرپناه مناسب به‌عنوان راهنمای عمل سریع برای سیاستگذاران ارائه می‌شود.
در ابتدا یکی از اهداف کلان توسعۀ هزاره قطع‌نامه اجلاس سکونتگاه‌های انسانی سازمان ملل به شرح زیر آمده است:
«دستیابی به بهبود قابل توجه در زندگی حداقل صد میلیون نفر از ساکنان «سکونتگاه‌های فرو‌دست شهری تا سال 2020، تشخیص نیازهای فوری جهت تهیه منابع فزاینده برای مسکن قابل استطاعت و زیر ساخت‌های مرتبط با مسکن، اولویت دهی به پیشگیری از زاغه‌نشینی و بهبود وضعیت مناطق فرودست شهری ...»

این گردهمایی توسط کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد برای آسیا و اقیانوسیه با موضوع ظرفیت سازی برای فقرای شهری آسیا و اقیانوسیه و با هدف تهیه راهنمای عمل سریع برای سیاست‌گذاران برگزار شد.

کلیدواژه
فناوری، معماری، آسمان‌خراش، معمار، برج ایفل، برج خلیفه، نمای پرده‌ای، تونل باد، اسکلت‌های فلزی، نیروی باد، آوانگارد، زیست ‌اقلیمی، سبک آرت دکو، برج آیرودینامیک، سفالینه، بتن، جلوخان، برج شادمانی
خلاصه:
کتاب آسمان‌خراش‌ها اطلاعاتی دربارۀ هشت آسمان‌خراش معروف و عظیم دنیا به مخاطب می‌دهد. از برج ایفل که توسط معمار معروف، گوستاو ایفل در پاریس ساخته شده و به نماد این شهر بدل شده است تا برج خلیفه، اثر آدرین اسمیت در دبی که بلندترین برج ساخته شده در جهان است و مخاطب را با عجایب معماری این آسمان‌خراش‌ها آشنا می‌کند.

معماری باهمستان نه تنها ماهیت نظری شهر معاصر را نشان می‌دهد، بلکه دست‌نامه‌ای عملی برای آفریدن یا بازآفریدن بناها و فضاهاست. کریر با نقد جریان‌های کنونی عملی و نظری معماری و شهرسازی، از لزوم بازگشت به شیوه‌های سنتی ساخت‌وساز سخن می‌گوید اما در این عمل از هویت مدرن زمانۀ خود غافل نیست؛ او در پی ساختن شهرها و باهمستان‌ها و ساختمان‌هایی است که سرزنده و پایدار باشند و مانند آنچه از سده‌های پیشین به میراث مانده، تا سده‌های آینده دوام آورند.

در اسفند 1356 دبیرخانه شورای نظارت بر گسترش شهر تهران پژوهشی را با عنوان «گزارش اجمالی درباره تهران، وضع موجود و پیشنهادات» منتشر کرد که بیانگر نگاه مدیران و کارشناسان به حال و آینده تهران در سال 1356بود. امروز ما پس از چهار دهه، آیندۀ آن گزارش را پیموده ایم و قادریم پیش‌بینی‌های آنرا با واقعیت محک بزنیم.
گردآورندگان کتاب با همین پرسش به سراغ این پژوهش رفتند و در توضیح این انگیزه مقدمه ای بر آن نوشتند که با هم چند بخش از آن را می خوانیم:

 راه حل اندیشمندان، در برش زمانی کنونی در ابتدای سده بیست و یکم، فراهم سازی امکان درک همه جانبه و برقراری پیوند میان گفتمان‌های موجود جامعه و کوشش برای یافتن اندیشه‌ای فلسفی برای شهر است. این راه حل، متضمن برقراری امکان و مجال گفت‌وگو و مقایسه در فضای بینامتنی رشته‌هایی همچون فلسفه، جامعه‌شناسی، اقتصاد، سیاست، معماری، مهندسی‌های مرتبط با شهر و جز آن‌ها است.

تعداد صفحات: 400 صفحه مصور
معلولیت گروه های مختلفی را شامل می شود و ناشنوایان در گروه معلولین حسی قرار می گیرند. ناشنوایی معلولیتی است که غالباً بیش از سایر معلولیت ها، به علت مشکلات برقراری ارتباط بین افراد ناشنوا و دیگران، موجب انزوا و درخود فرورفتگی فرد می شود و اغلب به دلیل اینکه در ظاهر، افراد ناشنوا هیچ تفاوتی با دیگر افراد ندارند، مشکلات آنها جدی گرفته نمی شود.